İnsan bazen çekmeli kendini. Elini eteğini. Durmalı ve izlemeli. Sineklerin vızıltısını dinlememli. Oturup bakmalı. Hayatını kendini sorgulamalı. Ben maddi facialardan sebeplendim. Daha açık düşünebildim bazı olayları.Ve insanlara cidden hakettikleri gibi davranmayı. Bazen acıda çeksen iyi oluyor sonuçları.

O kadar çok uğraşıyorum ama düzelmiyor bazı olaylar, ama gökyüzüne baktığında hala dik durabiliyorum. Ve 'hayattayım ulan' diyebiliyorum. Anladım ki bu çok önemli. İnsanların dangalak olduğunuda tekrar tekrar anlamaktan sıkılmamak gerek. Acını hafifletiyor bu da.

Genel olarak biraz dinleniyorum, biraz olgunlaşıyorum diyelim. Hayatımı revize ediyorum ve gereksizleri çıkarıyorum. Gerenk yok çünkü. :) Bu arada şehirler arası seyahatlerim çok, acayip adamlarla tanışıyorum hepsi portfoyde paylaşıcam zamanla. Ama şimdi değil. Özel hayatımda güzel bu aralar. Bana değer verenleri artık daha çok sevip sayıyorum. ;) Anlayan anlar.

Geri gelicem az kaldı ve çok daha güzel olacak buralar. :) Coming soon hesabı ehehe

Selametle...