Şirinlik abidem, güzel kızım. Bundan şirin kedi yok bu alemde kralını tanımam. Traş olurken "Sen naapıyosuun" tonundaki mırlamasıyla, camın önündeki kuşlara uçup kafayı cama vurması saksıları uçurmasıyla, kendini parçalayıp yırtınan, ama verincede elimdeki salamdan küçük bir ısırık almasıyla benim kedim. Mırr mırrr...

~~oO0Oo~~

Cem Özkan diye bir adamın Dön Bana isminde bir şarkısı var. Çok hoş şarkı, zaten albümde başka güzel şarkı yok. Ama klip çok çok güzel, ne zaman görsem bi acayip oluyorum. Benim hiç arkasından eşyalarını koklayıp böyle deli divane olacağım bir sevgilim olmadı. Daha doğrusu bir kişi olmadı bırak sevgiliyi. Yani anlıyorum herkes kaybedebiliyor herkesi, ben daha bi garip yaşıyorum bunu çünkü annem ve babam 1938 doğumlu. Belki o yüzden alıştırdım gitmelerine kendimi. Yada hazırlık yaptım farkında olmadan. İyi bişey mi..? Bilmiyorum, bu tarz ayrılıklara biraz kayıtsızım, yani mahalle arkadaşım intihar etti, lise-1 sıra arkadaşım inşaattan düştü öldü, tanıdık dost çok kişiyi kaybettim ama bilmiyorum belki hödüklük belki dayanıklılık. Bilmiyorum, ama hep devametmenin gerekliliğine inanıyorum, sonuçta zaten görüşeceğim onlarla. Burda acı çekip onlarıda üzmek istemem. Ölülerde üzülebilir değil mi..?

~~oO0Oo~~

Nedir lan bu çilek sevdası bendeki..? Dün kefir almışım çilekli, jelibon çilekli, cream ole çilekli...Lan başka meyve mi aroma mı kalmadı hayret ya.

~~oO0Oo~~

Küçük şeyler neden büyütülür..? Yani hiç gerek yok ki..? Acaba kadın milletinde "lan ben sarayım şuna hır çıksın" dürtüsü mü var? Ben hırdan gürden kaçtıkça neden üzerime üzerime gelir..? Tamam anlıyorum hep mır mır mır gitmez sebep olsa oki, kapış ama boktan sebep yaratıyorsan..? Tarot bakayım kendime belki güzel birşeyler söyler...