Aylardan sanırım ya Aralıktı ya Kasım, işten çıkmış eve gidiyordum. Yağmurlu soğukbir günbatımı. Eve gitme amacım o akşamki bizim şirketle başka bir şirket arasında yapacağımız halısaha maçı. Ben gerizekalı oldum için eşyalarımı almamıştım yanıma ve eve gidip giyinmem gerekiyordu. Ev şirketle benim gidişimle 10 dk olduğu için içim rahattı. Neyse siparişimi verdim içeri, işlerimi bitirdim çıktım yola eve doğru. O sırada bir telefon...
Pufii
Yani Naz...
- Efendim
- Naber
- İyiyim canım ben nasılsın..?
- İyii, seni istiyorum..!
- HÖ hangi anlamda..?
- Her anlamda...
- :)
Hemen telefonu açtım benim yöneticiye, dedim ben gelmiyorum çünkü durum böyleyken böyle. Yok dedi geliyorsun maça. Dedim allahın oğlu gelse beni getiremez. :) Eve gidersin, üzerini değitirirsin, anahtarı kaçırırsın evden vınn. Aldım hatunu o sırada neyse öteki eve gittik. Biz o sırada Şebnemle çıkıyoruz güya, daha doğrusu çıkmaya çalışıyoruz ama olmuyor. Yani takılıyoruz sevgili modundan çıkmışız. Neyse biz eve girdik ben tabi çift daldım künde pozisyonu tam bastırdım tuşşş edicem:
- Dur
- Neden
- Yanlış bir şey yapıyoruz
- ...
Çok hoşyandığım bir konuşmaya doğru ilerlerken, kafam biraz karışık ama çok hazırlıklıyım bu durumlara karşı 5 dklık bir terapi ile bitireceğim endişeyi. Yani öyle düşünüyordum. Taki Naza Şebnem diyene kadar!
:((
Gel de düzelt şimdi, oooooohh girdi mi bana.
Ulan kıvır o yana yok, kıvır bu yana yok açıklayamıyorum. Sayıyorum yalanları, kıvırıyorum yok yok yok. Nazın en sevdiğim özelliği inanılmaz akıyyı olmasıydı zaten. Ama hiç o zeka ile karşı karşıya kalacağımı düşünmemiştim doğrusu. Neyse ben göt olmuş olarak, o uyuz olmuş olarak çıktık evden beraber, ayrıldık. O gün 2 yıl sonra ağladım, çok değerliydi benim için ama işte bir anlık ihmal facia getirdi. :))
Ve bu kara gün tarihe yaptığım en aptal hareket olarak geçti, harakete değil de kaybettiğim için çok üzüldüm. Olayı anlattığım arkadaşlarım ise, "Olm sen nasıl böyle bir ihmalkarlık yaptın laan" diye sordular hep. Karizmayıda zedeledik yani çevredede. Cık cık cık, nasıl yaptım bilmiyorum umarım son olur. :)))
Ha o gece..?
Ben o yıkımla o halde maça yetiştim ve 3 gol birden attım, baklavayı yedik. Ben başka şeyi yemişim, baklava alır mı acımı..? Bilmem belki...