Dün akşam işten çıktık, dedik ki gidelil Beyoğluna atalım iki tek kendimize gelelim. Neyse eve geldim biraz dinlendim sonra süslendim ve Beyoğluna gittim. Oturduk bi mekana içtik, sohbetti, geyikti derken baktık zaman su gibi akıp geçmiş. Ben alkol alacağım için araba almamıştım doğal olarak. Kalktık neyse eve doğru yolculuk başladı duraklara geldim, son otobüyü yakaladım severim bu otobüs gezmesini gece vakti hep garip ve çekici gelmiştir. Bindim tekli sol sıradaki koltuklardan birine cöktüm. Kafamın 1500 olması ve günün yorgunluğu uyku olarak nüksetti bünyede ve "az dalayım kalkarım birazdan" fikrine güvenerek dalmışım. Tek hatırladığım otobüsün kalktığı. Sonra bir gürültü ve gözümü açtım, Surlara bakıyorum..?

Saat 2. ..? Hassiktir nerdeyim derken baktım herkes iniyor o an refleksle bi atladım soğuk çarptı yüzüme. Ama kendimde değilim hala, dalayım dediğim olay abarmış resmen, fosur fosur uyumuşum. Ama nerdeyim lan ben..? 1-2 dk dumurdan sonra anladım ki, ineceğim durağı geçmişim son durağa taaa Edirnekapıya gelmişim. ..? Ulan nasıl geri dönecem..? Otobüs yok geçmiyor bi tane, işin garip tarafı takside yok. Başladık yürümeye 35 dk kadar o kafayla eve yürüdüm, dondum, başım ağrıdı eve geldim yattım ama hiç hatırlamıyorum halimi.

Sabah kalktım 11:30 ama kalkamıyorum. Kafam kazan gibi neyse atıştırdım azıcık kalktık Taksime. 12:30da bir arkadaşımla buluştuk Vazgala gittik. Demlikte kuşburnu ve soğuk sandwich ile kahvaltı yaptık hatta o abardı ben kahvaltı yapmaya çalışırken browni ve sıcak çikulatayı götürüyodu.

Sohbetti kahveydi derken dedik sinemaya gidelim yeni bir sürü film geldi. Ben Takvaya gidelim dedim o tutturdu küçük kıyamet diye. tabi benim dediğim oldu ve Atlas Pasajına girdik. Tütsülerim bitmişti onları tazeledim ve kırılan tütsülüğümün yenirine yenisini aldım. Neyse biz biletimizi aldık ve girdik sinemaya.