Küçüklüğümdeki bayramları özlüyorum. Yani tamam 26 yaş sınırında biri olarak çok yaşlı değilim ama özlüyorum. Bayramın bir anlamı vardı, güzelliği vardı.
Cici cici giyinirdik, mahalledeki yaşlıların eli öpülürdü. Hacı Teyzi bize oyuncak yada para verirdi, ilk önce ona giderdik. Alt kattaki hacı teyzeler mendil verirdi, ben alır eve götürürdüm hemen. Sonra torpil atardık, kız kaçıran atardık, hatta bir keresinde salak bir arkadaşın ayağına saplanmıştı. Çocukluk işte kakır kakır gülmüştük.
Elbiseye pür dikkat, anneden sopa yemeyelim yeni cicileri kirletirsek. Gün sonunda alınan hasılatı hesaplardık ve parayı hemen gömerdik bir yere, lazım olur sonra nasılsa. Ayakkabı almamızı bile özlüyorum babamla. Şimdi ise soğuk, ruhsuz. Daha da donuk, daha da ölü geçecek malesef, bayramda değişti hepimiz gibi özünü kaybetti. Neyse hadi şeker yiyelim...